Malkolos in situ S.M.A.K, 2016
Malkolos, in situ SMAK (Gent), (2016), een werk van Rein Dufait (° 1990)
(hoogte 4 meter, diameter 45 cm, cement, touw en kartonnen dozen, verankerd met ijzeren staven)
Kartonnen dozen met mortel, de dozen met touw samengebonden, de dozen op elkaar gestapeld. De eerste, met mortel gevuld, vormt de grondsokkel, daarop wordt een tweede geplaatst, die aan de onderkant open is en halvelings over de doos daaronder schuift. Ook hierin wordt mortel gegoten. Doos na doos wordt op elkaar geplaatst en met mortel gevuld. Elke doos vormt een sokkel voor de volgende doos. Het karton wordt een mal, een open hand, voor de mortel, de mortel een grond- en een groei-element.
Omdat de mortel moet harden vooraleer een volgende laag toegevoegd kan worden, is het een traag proces en een zich aanbieden aan de natuur. Het werk bouwt zichzelf op en wordt gelaagd als de ringen van een boom en is, al tijdens het maakproces, overgeleverd aan de elementen.
Het werk is breekbaar, ondanks de steen geworden mortel. Een haast onaanraakbare nabijheid die vraagt aangeraakt te worden; een breekbaarheid in de bruutheid. Het beeld verhoudt zich tot andere vormen, niet in concurrentie, maar als een cultuurvorm naast andere artefacten, andere natuurlijke vormen. We zien een mal die leven wordt.
Het cement (de aarde, de grond) en het water (de zee, de regen) vormen de mortel, de zuurstof (de lucht) wordt een samenspel. Zelfs gehard blijft dit beeld een natuurlijk product. De regen brengt organismen mee, de wind zaait het mos, de bladeren vormen een humus. Het beeld groeit verder, wanneer zijn maker verdwenen is, door als een ding tussen de andere dingen te staan. Zoals een tak van een boom de groei toont en is, zo is ook het zichtbaar gebleven karton een structurerend en een fragiel element. De kwetsbaarheid behoort tot het leven. Sporen tonen het leven.
Het beeld zal leven, het dode materiaal zal voeding geven aan de omgeving. De vogels zullen het artefact als drinkplank gebruiken, de bladeren van de bomen zullen zich in het beeld nestelen, de zon zal delen verschroeien en uitdrogen, barsten worden insectenholen. Wat de natuur ons geeft, wordt teruggeschonken.
